Wyrywasz kartki z kalendarza
Jesteś tu
Chwilę
I już Cię nie ma.
Już listopad mija
Choć przecież niedawno był lipiec.
Sprawdzasz godzinę
Na tarczy zegarka
Musisz pędzić dalej.
Ku celowi znanemu
Ku nieodgadnionemu
Za spełnieniem marzeń
Do pociągu
Do kawiarni...
I tak dalej.
Stój!
Zatrzymaj się.
Rozejrzyj.
Poczekaj!
Gonię Cię i już mi oddechu brakuje
Kontroluję czas, tak jak Ty to robisz.
A on ucieka, ucieka, ucieka.
D.M.P.
Jesteś tu
Chwilę
I już Cię nie ma.
Już listopad mija
Choć przecież niedawno był lipiec.
Sprawdzasz godzinę
Na tarczy zegarka
Musisz pędzić dalej.
Ku celowi znanemu
Ku nieodgadnionemu
Za spełnieniem marzeń
Do pociągu
Do kawiarni...
I tak dalej.
Stój!
Zatrzymaj się.
Rozejrzyj.
Poczekaj!
Gonię Cię i już mi oddechu brakuje
Kontroluję czas, tak jak Ty to robisz.
A on ucieka, ucieka, ucieka.
D.M.P.
 |
| Źródło:https://pixabay.com/pl/photos/jedenasta-godzina-czas-aby-przemy%C5%9Ble%C4%87-3105106/ |
Tak, żyjemy od weekendu do weekendu, a życie nam ucieka...tylko czasem trudno to zmienić :-(
OdpowiedzUsuńFaktycznie. Zgadzam się. Pozdrawiam.
UsuńCałe nasze życie jest czasami czekaniem a czasami ucieczką...
OdpowiedzUsuńJest. Niewątpliwie.
Usuńczas to nasze życie, bo jest on wyłącznie nasz. - Czasami staramy się, by czas był maksymalnie wypełniony, bo wydaje nam się, że nasze życie będzie barwniejsze i pełne sensu. Paradoks polega na tym, że wtedy czas leci błyskawicznie, a my przestajemy doświadczać i stajemy się wyłącznie kolekcjonerami wydarzeń . Szybciej, na jutro, błyskawicznie - to dziś najczęściej używane zaklęcia. Ścigamy się z czasem. Próbujemy wykorzystać każdą sekundę, zmieścić w niej więcej. A im dokładniej liczymy czas, tym bardziej nam go brakuje. Aż zdajemy sobie sprawę, że w wyścigu z czasem nie ma wygranych. Z choroby pośpiechu można się jednak wyleczyć... :)
OdpowiedzUsuńDokładnie, ujęłaś to doskonale. ;)
UsuńCzas to czas, płynie do przodu, cofa się go tylko jeden raz i raz przesuwa i wtedy leci szybciej. O godzinę. I ta godzina to dla jednych dużo, a dla drugich mało, bo czasem dla nich doba jet za krótka.
To prawda, czasami sobie myślę, że pędzimy zupełnie jak chomik w kołowrotku.
OdpowiedzUsuńDobre porównanie. ;)
UsuńNa szczęście mam wrażenie, że mimo upływu czasu, robię wszystko, by być szczęśliwa i mi się udaje :)
OdpowiedzUsuńŚwietnie. Oby tak dalej Ci szło. ;)
UsuńNiestety czas ucieka nieubłaganie szybko. Choć przez ostatnie lata i tak zwolniłam to czasem mam takie posępne myśli, że i tak wszystko dzieje się w zbyt szalonym tempie....
OdpowiedzUsuńDokładnie tak jest. Dzięki za wizytę. Pozdrawiam ;).
UsuńSami napędziliśmy ten czas. Komputery, telewizja, ambicje, praca. Kiedyś ludzie marnowali swój czas z rodzin, przyjaciółmi, w samotności na podziwianiu przyrody, na zabawie a jakoś tak mieli go więcej.
OdpowiedzUsuńZgadzam się z Twoją wypowiedzią. Dokładnie, poświęcano czas rodzinie, hobby, chodzili do lasu, a teraz to zależy i jakby naprawdę dużo czasu spędzamy przed komputerami albo w telefonach, technologia coraz bardziej się rozwija przecież. A o pracy już nawet nie mówię, bo obowiązków nawał, a płaca jest kiepska i to wszędzie. Oczywiście, jeśli ktoś jakimś dyrektorem czy prezesem nie jest.
UsuńDziękuję za zaproszenie. ;)
OdpowiedzUsuńJesteśmy w szponach czasu i cokolwiek byśmy robili, to i tak zostaliśmy uprowadzeni na wieki...Poddajmy się chwili!
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
Heh, no cóż niewątpliwie jesteśmy od czasu uzależnienie i to on rządzi.
UsuńPozdrawiam serdecznie i dziękuję za odwiedziny. ;)
Tak...Czas to złodziej czasu...Więzi nas w swoich okowach. Możemy wyrwać mu tylko chwilę. Tego się trzymajmy!
OdpowiedzUsuńDokładnie. ;). Nic dodać, nic ująć. ;)
UsuńAleż piękny ten wiersz.
OdpowiedzUsuńDziękuję. ;)
Usuń