Mój kraj

Bociany. Źródło:https://pixabay.com/pl/photos/serce-chmury-bocian-bociany-mi%C5%82o%C5%9B%C4%87-2980848/

Mój kraj jest miejscem mojego urodzenia. Jest ziemią, po której stąpam. Jest językiem, którym mówię i kulturą, w której się obracam.  Tutejszym powietrzem oddycham i tutejsze jedzenie smakuje mi najlepiej. Zupa pomidorowa, gołąbki, kotlet schabowy, pierogi, jabłka ...

Mój kraj ma burzliwą historię, tragiczną, pełną cierpienia, a jednocześnie bogatą i piękną. Przez to jeszcze bardziej czuję się z nim związana. Nieważne, kto rządzi i jak to robi, mój kraj nie jest temu winien.

Tu pola są żółte od kwitnącego rzepaku lub pełne zbóż. Lasy chowają mnie w cieniu, rzeki unoszą statki, a w taflach jezior odbija się niebo. Takie samo niebo jak w każdym innym miejscu na Ziemi. Tu dziury w drodze są tak głębokie, że można nogę złamać i szkoda po nich jeździć sportowym samochodem. Mój kraj składa się z wiosek, miast mniejszych i większych, i stolic 16-stu województw. Pełno tu absurdów w prawie i dużo odmiennych poglądów. Ale gdzie tak nie jest? Co człowiek, to jego własne zdanie, nawet jeśli na głos niewypowiedziane.

Ostatnio słyszę słowo: ,,Wyjedziemy!" I robi mi się smutno. Ja nie chcę wyjeżdżać i nie chcę tracić przyjaciół, z którymi i tak widuję się rzadko. Jak wyjadą za granicę to nasze spotkania w ogóle nie będą dochodzić do skutku. ,,Wyjedziemy", bo w tym kraju nie stać nas na mieszkanie, bo w tym kraju za mało zarabiamy, bo nie stać nas na życie tutaj i nie chcę, żeby moje dzieci się tu wychowywały, bo nie po to się tyle lat kształciłam, bo wracamy do średniowiecznych zasad, bo ja nic z tego nie mam, a ktoś inny tak i ja za to płacę. Również tak mówię. Też nie podobają mi się pewne zmiany.

Niewątpliwie, mój kraj to też ludzie, którzy go zamieszkują - obywatele i polityka. Zawsze jest jakiś przyjęty ustrój i ktoś musi rządzić... Jak w każdym innym państwie na świecie. Wszyscy mogą wskazać, co im nie pasuje i poszczycić się, czymś, z czego słynie.

Ktoś mógł wprowadzić do użytku opryski na rośliny, ktoś mógł pozwolić na wycinki drzew, ktoś mógł sprzedać ziemię czy firmę, ktoś mógł złamać prawo i nie ponieść za to kary. W każdym przypadku to był człowiek. A każdy popełniony przez niego błąd można naprawić, byle nie było za późno.

Błąd można naprawić, ale czy da się cofnąć wywołaną niechęć?

Marzenie idealisty: Żeby się dało zrobić tak, aby wszyscy byli zadowoleni.

Nie będą.

Rodziny się kłócą między sobą, bo połowa jest za tą opcją polityczną, druga połowa za inną. W pracy też tworzą się obozy za i przeciwko.  Niektórzy są obojętni.

Podziały też zawsze były i będą. Ale czy naprawdę o to chodzi? Żeby aż tak się dzielić?

Wszystkim chodzi o to, aby żyło się dobrze. Różnią się tylko wizje i sposoby, jak tego dokonać.