Zimowy las ponuro się uśmiecha
Dzięcioł szepcze, uderzając dziobem w brzozę: On jeszcze nie umarł. On żyje cały czas.
Zimowy las wciąga mnie w swoją głębię
Milczą przyprószone bielą gałęzie
Moje kroki rozrywają ciszę
Widzę ślady zająca i jeleni, które wcześniej spacerowały tą drogą przede mną
Czy przejdą tędy jeszcze raz?
Ja na pewno.
D.M.P.
*Zdjęcia prywatne wykonane dnia 12.12.2021 r.
Ależ klimat! Trudno się nie zachwycać takimi widokami!
OdpowiedzUsuńNie dziwi więc, że wiersz powstał i to udany:-)
Dziękuję, Jotko. ;)
UsuńBardzo ładny wiersz :D Zimą las pięknie się prezentuje :D
OdpowiedzUsuńPozdrawiam.
Dziękuję, Doris. Pozdrawiam. ;)
UsuńZachwycający zimowy las! 🙂
OdpowiedzUsuńTą drogą można chodzić cały czas 😉
Przepiękna sceneria zimowych zdjęć!
Pozdrawiam 🖐️
No właśnie bardzo często nią chodzę. ;) Dziękuję. Pozdrawiam. ;)
UsuńBrawo !
OdpowiedzUsuńPiękny wiersz :) Las i zimowa aura jest niezwykle inspirująca :)
OdpowiedzUsuńDziękuję. ;)
UsuńLas jest zawsze piękny. A w tym zimowym jest dodatkowa tajemnica...:-)
OdpowiedzUsuńTo się zgadza. ;) Zawsze. Tak, jest i tajemnica. ;)
UsuńAż mam ochotę wyjść na spacer. U mnie w Szczecinie też przez chwilę był śnieg.
OdpowiedzUsuńTo miło. ;)
UsuńFajne zdjęcia :)
OdpowiedzUsuńDzięki, Pati. ;)
UsuńLas pięknie wygląda zimą :)
OdpowiedzUsuńTak. ;)
UsuńPiękny wiersz. Tak zimowy las żyje, choć na pewno wygląda inaczej. Uwielbiam podziwiać ośnieżone drzewa :)
OdpowiedzUsuńDokładnie. Dziękuję. Pozdrawiam. ;)
UsuńZimą wszystko wygląda pięknie - tylko od wielu lat zima mało łaskawa.
OdpowiedzUsuńNo tak. ;)
UsuńBajkowe zdjęcia i piękny wiersz! :)
OdpowiedzUsuńDziękuję. ;)
UsuńSuper zimowy klimat❤
OdpowiedzUsuń;)
UsuńTakie miejsca budza wene. Sa wspaniala inspiracja do tworzenia. Kocham las, a jeszcze w takim zimowym klimacie bomba. Pozdrawiam serdecznie
OdpowiedzUsuńTak ,zgadzam się z Tobą. ;)
Usuń