To jak dojść na te Wały?

Dojeżdżam do Szczecina. Pociąg tym razem nie opóźniony, a jak już to tylko minutkę. Nie patrzyłam na zegarek. Powędrowałam prosto w stronę miejsca, w którym mam zajęcia (jeszcze miesiąc i myślę, że skończę studia podyplomowe - zleciało). Przed wyjściem z dworca PKP, jeszcze przy zejściach na perony zaczepia mnie Pan z Walizką.

Cholera - mówię w myślach. - Nie mam czasu. Jeszcze pewnie chce pieniądze. Nie dam.

Ale Pan z Walizką pyta, jak dojść do głównej części dworca i na Wały, bo przyjechał pozwiedzać. 

Ach, częściowo uratowana, bo nie wyłudzacz. Oczywiście, wiem, że chodzi mu o miejsce, z którego Szczecin słynie, czyli o Wały Chrobrego. Byłam tam nawet z raz i wielokrotnie mijałam. Ale jak mu tu teraz wytłumaczyć jak dojść na Wały? Że też zaczepił osobę, która nie potrafi tłumaczyć i ma kiepską orientację w terenie. Ogólnie mężczyzna słabo trafił. Studiowałam w Szczecinie 5 lat, ale nie jestem stamtąd. Nie znam całego miasta.

Jakbym miała czas to bym go zaprowadziła, ale ta opcja nie wchodziła grę. Zacięłam się, facet patrzy i czeka. Myśl, myśl, myśl - poganiam się w swojej głowie.

- No dobra - mówię w końcu. - Niech pan za mną idzie. Do Wałów i tak w tą stronę, w którą miałam iść.

Pytam go po drodze, czy na jakiś autobus potrzebuje, żeby dojechać do wyznaczonego celu. Wiem, że będziemy mijać przystanek, ale za żadne skarby świata nie pamiętam, co jedzie w pobliże Wałów Chrobrego. Do swojej niewiedzy jednak się nie przyznaję. Pan z Walizką odpowiada, że nie, więc zadaję kolejne pytanie, skąd w ogóle tu przyjechał.

- Ze Świnoujścia - odpowiada, a ja mówię, że trochę się tu zmieniło, dworzec wyremontowali. I zaraz dochodzimy do wejścia z napisem Szczecin Główny. Każę mu iść do środka i po prostej, aż trafi na schody na dół. Pan z Walizką mi dziękuję, a ja życzę mu udanego zwiedzania. Żegnamy się i każde z nas idzie w swoją stronę.

Źródło:https://pixabay.com/photos/signpost-mountains-alps-hike-signs-1495843/