Znalazłam wiersz

 

Napisałam go 17-go listopada 2021 roku:

 

Te kolorowe liście, które spadły niedawno z drzew

Teraz szeleszczą pod moimi stopami

Październik dobiegł końca

Teraz topię się w listopadowym chłodzie

I szukam cię

Szukam tej cząstki ciepła

I zapachu cytrusów, który ze sobą przynosiłeś.

Spoglądam w przeszłość

Widzę zatarte obrazy

Zagasłe wspomnienia

Jak ogniska wodą polane

Ale czekam na ciebie.

 

Pociąg odjechał

Następnego już dzisiaj nie będzie

Pan na dworcu przygląda się

Tej pani w żółtym swetrze, która się spóźniła

A ona przez telefon rozmawia

I pojawia się rezygnacja

Dwa obroty wskazówek zegara

I jego już nie ma.

 

Nie pamiętam, ile oddychałam tak rześkim powietrzem

Kiedy nie obowiązywał dress code

Ani zasady savoir vivre

Mogliśmy się śmiać

I tyle wystarczyło

Iść przed siebie, ramię przy ramieniu

Oddychać i się śmiać.

 

                                            D. M. P. 



Zdjęcia ze spaceru z trasy, którą często chodzę.


Komentarze

  1. Piękny wiersz... Artystyczna z Ciebie dusza :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Doceniam, że podzieliłaś się tak osobistym wierszem.
    Jest tu jesień w naturze i w uczuciach...
    Dobrze tak się czasami zadumać :-)

    OdpowiedzUsuń
  3. Woow! To jest coś, nie sposób się nie zadumać 😉 Świetny kawałek! 👌 A zdjęcia zapierają dech, niesamowite ujęcia! Zatrzymałem się na dłużej...

    OdpowiedzUsuń
  4. Wspomnienie .... czy marzenie o miłości????
    Piękne....I wzruszające.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Odpowiem, że marzenie. Ogólnie historia całkowicie zmyślona.

      Usuń
  5. Bardzo lubię wiersze inspirowane jesienią ;)

    OdpowiedzUsuń
  6. Jesień często rozbudza tęsknotę. To czas, kiedy potrzebujemy ciepła. Piękny wiersz :). Mam nadzieję, że opublikujesz ich więcej.

    OdpowiedzUsuń
  7. Nie lubię jesieni ... odziera świat ze złudzeń.

    OdpowiedzUsuń
  8. Bardzo do mnie trafia każdy wers tego wiersza...

    OdpowiedzUsuń
  9. zrobiło się nostalgicznie :) za jesienią nie przepadam, bo zabiera mi ciepłe lato :(

    OdpowiedzUsuń
  10. Przepiękny wiersz. Też kilka napisałam ale zeszyt w płomienie rzuciłam i już nie pamiętam nic z tamtych lat. Dzisiaj troszkę żałuję.
    Serdeczności

    OdpowiedzUsuń
  11. Zarówno wiersz, jak i zdjęcia - wspaniałe i pełne ciepła.
    Pozdrawiam Serdecznie! ;-)
    PS - Dziękuję Ci za miłe słowa. Zaglądanie do starych notatek jest trochę jak podróż w czasie.

    OdpowiedzUsuń
  12. :) kocham wiersze. Pisz ich wiecej.

    OdpowiedzUsuń
  13. Lubię taka poezję narracyjno-nastrojową, jak to ja nazywam. Sama taką czasem popełniam. Uwielbiam tego rodzaju kreatywność.

    OdpowiedzUsuń
  14. Skłania do refleksji... Tak samo jak pogoda za oknem :D

    OdpowiedzUsuń
  15. Świetne, czytam po raz drugi i nadal mnie wzrusza.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz